Mamy dla Was premierowy wiersz o wiośnie, mieleckiej poetki Katarzyny Hudy. Kasia jest wielką wielbicielką przyrody, świetnie odnajduje się na jej łonie i czerpie z niej moc oraz inspiracje w swojej twórczości.
Przecież wiosna
Stoisz na lodzie
i tylko przez przerębel widzisz żywą wodę
boisz się głębiej westchnąć
by mroźne powietrze nie zamieniło słów
w nieme sople
przecież wiosna już nadchodzi
zaryzykuj jak skowronek
który nie czeka na ciepło i zieleń pól
woła śpiewem że już czas
i jest to czas najlepszy
wiosna rozpocznie koniec snu
a zachęcona słońcem ziemia
zbudzi wszystkie nasiona
może jedno sam zasiałeś
modląc się cicho o cud
puść z ostatnią krą swój lęk
a wróci do ciebie miłością łabędzi
przecież to wiosna